نظریه‌های اقتصادی مبتنی بر توسعه پایدار از حدود سی سال پیش در سطح بین‌المللی و همچنین ملی مطرح شده و موردتوجه برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران قرار گرفته است. در تداوم و تکامل این نظریه‌ها، امروزه آن عده از برنامه‌های رشد و توسعه اقتصادی مورد تأیید است که منابع زیست‌محیطی شامل آب، هوا، انرژی، خاک و پوشش گیاهی را نه‌تنها برای نسل حاضر که برای آیندگان نیز حفظ نماید.
این نگرش در اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان یک وظیفه عمومی جهت حفظ محیط‌زیست گنجانده شده است. ماده ۱۹۰ قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، سیاست‌های اقتصاد مقاومتی مقام معظم رهبری در حوزه بهینه‌سازی مصرف انرژی و مدیریت سبز، ماده ۲۰ از فصل پنجم قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی و مصادیق مصرف اعتبارات مطابق تصویب‌نامه شماره ۱۹۲۴۴۱/ت۵۰۳۲۷ه مورخ ۲۲/۱۰/۱۳۹۳ مصوبه هیئت‌وزیران در جهت اجرای اصل مذکور ابلاغ شده است. در برنامه ششم توسعه نیز به استناد بند “ز” ماده (۳۸) بر اجرای مدیریت سبز تأکید شده و دولت را موظف به تدوین آیین‌نامه اجرایی این بند به پیشنهاد مشترک وزارت نیرو و سازمان حفاظت محیط‌زیست نموده است.
در راستای تهیه و تدوین برنامه اجرایی مدیریت سبز در مؤسسات (ماده ۴ – بند ب ۲) شاخص‌های مورد نیاز در ۹ حوزه اصلی شامل: کنترل سیستم روشنایی فضاها، کنترل دستگاه‌های حرارتی، برودتی و تهویه مطبوع، کنترل تجهیزات اداری، مدیریت مصرف آب، مدیریت پسماند، مدیریت میزان مصرف کاغذ و اقلام مصرفی، استفاده از انرژی‌های تجدید‌پذیر، فرهنگ‌سازی و حمل‌ونقل تعریف شدند.
در راستای تهیه و تدوین برنامه اجرایی مدیریت سبز در مؤسسات (ماده ۴ – بند ب ۲) شاخص‌های مورد نیاز در ۹ حوزه اصلی شامل: کنترل سیستم روشنایی فضاها، کنترل دستگاه‌های حرارتی، برودتی و تهویه مطبوع، کنترل تجهیزات اداری، مدیریت مصرف آب، مدیریت پسماند، مدیریت میزان مصرف کاغذ و اقلام مصرفی، استفاده از انرژی‌های تجدید‌پذیر، فرهنگ‌سازی و حمل‌ونقل تعریف شدند.
دستورالعمل مدیریت سبز
خدمات ارائه شده توسط این شرکت در راستای مدیریت سبز شامل موارد زیر است:
