تغییرات آب و هوا و اثرات آن بر بخشهای مختلف کره زمین امروزه به یکی از اولویتهای بزرگ دنیا تبدیل شده است و میتواند زندگی انسان را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهد. تغییر در میزان و الگوی بارش و افزایش دما آغازگر تغییراتی میشود که صدمات مختلفی را در بخش های مختلف ایجاد میکند. با توجه به مشکلات عدیده ای که از این پدیده متصور است لازم است سرمایه گذاری و تلاش مناسبی در راستای شناخت، اثرات و سازگاری و حتی کاهش انتشار گازهای گلخانهای انجام داد.
کنوانسیون سازمان ملل متحد در تغییرات آبوهوا، در سال ۱۹۹۲ به تصویب رسید و در سال ۱۹۹۴ اجباری شد، پایه و اساس سیستم کنونی گزارش دهی اطلاعات مربوط به اجرای کنوانسیون را طراحی کرده است. اطلاعات مربوط به انتشار گازهای گلخانهای از منبع و حذف آن توسط چاهکها، همچنین اقداماتی که توسط اعضا برای کاهش میزان انتشار و سازگاری تغییرات آبوهوایی بر اساس کنوانسیون انجام میشود،بهعنوان کلید موفقیت در اجرای کنوانسیون در سطح ملی و بینالمللی مطرح است.
ایران نیز در سال ۱۹۹۶ پس از تصویب هیئت دولت و مجلس شورای اسلامی به عضویت این کنوانسیون در آمد. در تاریخ هشتم آذر ماه سال ۱۳۹۴، وظایف دستگاههای اجرایی در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانهای توسط معاون اول رئیس جمهور ابلاغ شد. هیئت وزیران مقرر کرد کلیه دستگاههای اجرایی موظف به اجرای اقدامات مربوط در برنامه مشارکت ملی در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانهای در حدود اعتبارات مصوب هستند.
یکی از مهمترین اهداف تأسیس شرکت بهینه سازان صنعت تاسیسات، مدیریت و افزایش بهرهوری انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانهای و آلایندههای زیستمحیطی در جهت حفظ منابع ملی و توسعه پایدار کشور از طریق استانداردسازی، آموزشی و انجام اقدامات فنّاورانه و نوآورانه است. این شرکت در حال حاضر یکی از اعضای CTCN (Climate Technology Center & Network) است که مجوز اجرای پروژههای مطالعاتی در زمینه انرژی و کربن در سطح جهانی را دارد. همچنین شرکت بهینهسازان صنعت تأسیسات از معدود شرکتهای بخش خصوصی کشور است که دارای گواهینامه همکاری پژوهشی در زمینه مدیریت مصرف انرژی از وزارت نفت بوده و به عنوان قطب انرژی و محیط زیست نقشی مهم در پروژههای مرتبط این وزارتخانه، به خصوص در شرکت ملی گاز ایران داشته است.
زمینههای فعالیت این شرکت در حوزه محیط زیست شامل موارد زیر است:
اهم سوابق این مجموعه در حوزه محیط زیست عبارت است از:
